Taal. Het is de bindende factor. En muziek is een vehikel dat taal een lift geeft naar het hart. Dit geldt voor alle talen. In het oosten van het land is het Nedersaksisch nog altijd springlevend, ondanks vele voorspellingen dat het einde nabij is. Er lijkt momenteel zelfs sprake van een revival doordat jongeren populaire woorden en uitdrukkingen verweven met het ABN. Nog altijd spreken 1,6 ,miljoen Nederlanders Nedersaksisch, al is het vaak als tweede taal. De muziek van de Achterhoekse singer/songwriter Jan Ottink staat al jaren in de belangstelling van velen.

 

Het Achterhoeks, Twents, (Oost-)Veluws, Drents en Gronings wordt in het westen nogal eens geassocieerd met, al dan niet domme, boeren. Net zoals van muziek uit deze contreien vaak wordt verwacht dat het rauw en plat is, en doordrenkt van bier. Ten onrechte. Jan Ottink bewijst al jarenlang dat het Nedersaksisch zich zeer goed leent voor poëtische teksten die gaan over hedendaagse thema’s.

 

De titelnummer van het album ‘In dit land’ (Silvox Records, sil 994), dat binnen enkele weken verschijnt, gaat bijvoorbeeld over jonge asielzoekers die hun eerste herfst in Nederland beleven en tot hun schrik ontdekken dat alle bomen ‘dood gaan’. Het album, met 10 nummers, wordt voorafgegaan door de single ‘Sterrenbeuke’ (Sterrenboeken). Hieronder stuur ik de links naar dit nummer op Spotify en YouTube. Op YouTube is de track voorzien van een videoclip. Deze is deels opgenomen tijdens een expositie van Jan M. Verburg in de Bergkerk in Deventer. Verburg is onder meer bekend van de enorme poortschilderingen van het Lowlands Festival.

 

Het nieuwe album kwam mede tot stand via voorfinanciering door fans en met een bijdrage van het Erfgoed Centrum Achterhoek-Liemers (ECAL). Ridder

Jan Ottink werd eind 2020, midden in coronatijd, benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau voor zijn verdienste op het gebied van het Nedersaksisch. Dit gebeurde mede op initiatief van oud-minister Henk Kamp, die geldt als een fan van het eerste uur. Kamp zette in zijn eerste periode als Kamerlid ook de eerste stappen die veel later zouden leidden tot erkenning van het Nedersaksisch als officieel erkende taal.

 

Met bands in wisselende samenstellingen, als soloartiest en als duo maakte Jan Ottink inmiddels een tiental albums. Na in de jaren ’90 veel te hebben opgetreden in zalen, feesttenten, cafés en op festivals zette hij vol in op theatervoorstellingen. Zijn muziek en teksten zijn immers vooral gemaakt om eens goed voor te gaan zitten en goed naar de teksten te luisteren. Dit alles met veel muzikale subtiliteit, die in theaters nu eenmaal beter tot z’n recht komt.