FC Winterswijk 9 heeft vriend en vijand verrast door het bijna onmogelijke te presteren. Nadat het team onlangs het kampioenschap binnenhaalde, kwam daar zaterdag 3 juni een prijs bij. Het team van trainer/coach Richard van de Vlekkert won na wederom een thriller en na verlenging in Nijmegen ook de KNVB Beker. ‘Mooier kan het op ons niveau echt niet worden,’ aldus een jubelende en zichtbaar emotionele trainer direct na afloop van de bekerwinst.
De wedstrijd was er eentje zoals je hem voorstelt bij een finale. Spanning, sensatie en sfeervolle taferelen. Lange tijd keek de ploeg tegen een achterstand aan. Tot aan de blessuretijd: 1-1. In de verlenging bleek Winterswijk verreweg de fitste ploeg en haalden ze de beker binnen: 3-1. Een vreugde explosie op en om het veld volgde.
Niet alleen de trainer was in extase. Naast de 130 personen die met het team meereisden in twee volgepakte bussen, hadden ook tientallen supporters de moeite genomen om met de auto naar de finalelocatie in Nijmegen te komen en het uiteindelijk feest mee te vieren. ‘Bizar wat we hier vandaag hebben meegemaakt,” blikte aanvoerder Mark Jansen trots terug op deze dag. “Normaal zie je dit alleen bij een eerste elftal, maar vandaag hebben wij ons als negende elftal ook zo gevoeld. Zo veel mensen, een prachtige sfeer en dan op zo’n manier de beker binnenhalen. Het past ook bij dit seizoen en bij het team. Het is een eenheid en het team is veel meer dan alleen de jongens op het veld. We betrekken iedereen erbij en je ziet waar het toe kan leiden vandaag. Fantastisch. De kers op de taart.”
Tegenstander Vorden droop eenzaam af. Dubbel pech voor hen, want op de finaledag was er ook een clubfeest gepland, waardoor clubgenoten niet aanwezig waren. Mark Jansen: “Dat is natuurlijk jammer, want zo’n finale moet een feest voor iedereen zijn. Maar goed, dat maakt ons feest er niet minder om. We hebben laatst al een enorme happening meegemaakt toen we kampioen werden. Vandaag doen we daar een schepje bovenop.”
Trainer van de Vlekkert bekijkt de feestelijkheden van een afstandje. Kampioenssigaar in de mond, biertje in de hand, zoals het hoort in het amateurvoetbal. “Ik ben supertrots op het team. Het is slechts weinig voetballers gegund om twee hoofdprijzen in een seizoen te pakken. Meer dan dertig wedstrijden hebben we gespeeld, waaronder tien in de beker waarbij je weet; als we verliezen liggen we er uit. Steeds meer gingen we geloven in de finale en toen die was bereikt na een aantal fantastische wedstrijden, die werden gewonnen op karakter, wilden we de finale natuurlijk ook winnen. En kijk nu. Super! Of ik nu stop op het hoogtepunt? Nee, zeker niet. Ieder jaar hebben heel veel hoogtepunten. Bij ons is dat niet afhankelijk van sportief succes, al is dit seizoen wat dat betreft wel ongekend!”