In de laatste bondscompetitiewedstrijd ging WDV 2 tegen DC Groesbeek wederom ten onder (3-9).
Na twee en een half uur spelen was er op alle 6 borden nog sprake van een gelijk opgaande strijd.
De eerste kentering deed zich voor in de partij van Kees Spruijt. Hij kreeg een damcombinatie tegen en ondanks een numeriek schijvenvoordeel was er aan een nederlaag niet meer te ontkomen.
Erik Oonk speelde een stabiele partij waarin het evenwicht nooit verbroken werd.
Hij zag dan ook geen enkele reden om het remisevoorstel van zijn sterke tegenstander te negeren.
John van Laarhoven zijn lange vleugel kwam enigszins onder druk te staan. Door op het juiste moment achter een schijf te lopen bevrijdde hij zich en kon spoedig een remise laten noteren.
Thomas Esselink en Augustin Saouadogo hadden ondertussen allebei met hetzelfde probleem te kampen gekregen, namelijk te veel randschijven. Eerst werd dat Thomas fataal. Zijn opponent liet hem positioneel vast lopen. Niet veel later overkwam Augustin hetzelfde.
Frank ten Hagen forceerde in het eindspel een doorbraak naar dam. Wat hij ook probeerde, het bleek net niet voldoende voor de winst.
Zodoende besloot WDV 2 met toch nog een ruime nederlaag een moeizaam seizoen, waarin het geen enkele keer wist te winnen.