Foto: Sanne Wevers (via Achterhoek Nieuws)
Met de musical Hair sloot Gerben Kruisselbrink afgelopen zondag zijn carrière af als muzikaal leider van het Winterswijks Muziek Theater. Vijftien jaar zette hij zijn talent in en nu vervolgt hij zijn weg bij Starlight Boulevard in Utrecht. Een portret van deze geboren Winterswijker tijdens de laatste voorstelling.
Met een Eb-akkoord sloot Gerben zijn loopbaan bij het WMT af. Enkele uren daarvoor kondigde de voice-over de ‘Hair-Rockband’ aan: “Met nog eenmaal onder leiding van onze muzikaal leider Gerben Kruisselbrink.” Voor hemzelf is deze vierde uitvoering er eentje met weemoed. “Maar het is goed zo, tijd voor een nieuwe uitdaging met nieuwe mensen.”
Eerste club
In 2003 startte Kruisselbrink als repetitor, om in 2006 definitief de baton over te nemen van Rudolph Heisse. Het was zijn debuut als dirigent bij een vereniging. “En daarom vind ik het speciaal, maar ook omdat het WMT een groep is uit mijn geboortedorp. Bovendien gaven ze me zoveel kansen en heb ik er heel veel geleerd.” Dertien producties leidde hij, waarvan Jesus Christ Superstar als meest bijzondere wordt gezien door hem vanwege de omvang van de productie. Aan Titanic heeft hij een speciale herinnering. “Mijn vader overleed op de avond van de technische doorloop. Ik heb gedirigeerd, toen mijn vader begraven en het weekend daarna de voorstellingen gedaan.”
Duizendpoot
Met Hair komt voor hem alles samen wat hij mooi vindt om te doen: “Heel veel mensen een kans geven om te groeien in hun passie.” In de afgelopen negen maanden heeft hij cast en band geleid in het proces dat nu op de planken staat.
Tijdens de uitvoering zien we Kruisselbrink muziek maken met een serieuze blik op zijn gezicht, geconcentreerd om een goed product neer te zetten. Als hij even geen toetsen hoeft te spelen, heeft hij lol met bandleden of leidt hen met handgebaren door de bladmuziek. En o ja, incidenteel pakt hij een percussie-instrument of zingt mee.
De acteurs zien hem op een televisiescherm dat aan het balkon hangt. Hij dirigeert beginnetjes en eindjes en playbackt de tekst mee om ze op weg te helpen. Als een vis in het water met zoveel disciplines.
Tradities
Even na twaalf uur in de middag: Gerben komt het theater binnen om zich voor te bereiden. “Even landen”, zoals hij het zelf noemt. Dan omkleden en zijn instrumenten controleren. De doorloop start een uurtje later. In de loop der jaren zijn er zo wat eigenaardigheden ontstaan. De dames van de grime zetten elke productie een stoel voor hem klaar. “Ik ga daar zitten als zij aan het werk zijn. Dan kom ik in de sfeer en in een rust.” Er wordt over gewaakt dat niemand anders daar gaat zitten.
Een andere traditie is het appeltje van Frans Frumau. Al jaren snijdt hij appelpartjes. Vandaag zei hij: “Gerben, dit is de laatste keer, daarna laat ik je los.”
Triggeren en tergen
Voordat de voorstelling begint, zit Gerben op een stoel, kopje koffie en telefoon in de hand. Een tikkeltje afgesloten, of beter, gefocust, terwijl andere bandleden rondom hem wat kletsen met elkaar.
Vlak daarvoor is hij door voorzitter Bas Coumans toegesproken. “Ik heb bewondering hoe je al die jaren mensen hebt getriggerd en getergd, maar altijd met het doel om het beste in ze naar boven te halen.” Sommige castleden pinken een traantje weg.
Anne ten Dolle, al sinds jaar en dag lid van het WMT. “Gerben is gedreven en perfectionistisch. Hij probeert je altijd uit te dagen om de lat voor jezelf hoger te leggen.” Andere leden vallen haar bij en noemen hem gestructureerd, zeer kundig en streng doch rechtvaardig. Ook zijn onverwachte grappen en anekdotes tijdens repetities (waar hij vaak zelf het hardst om lacht) worden als ’typisch Gerben’ gezien.
Drummer Michel Rözer voegt toe: “Gerben is een vertaler van emotie naar muziek, vanuit inlevingsvermogen en muzikaliteit. Het is een behoorlijke uitdaging om daar een goede vervanger voor te vinden.”
Tot het einde in regie
Begon zijn laatste voorstelling met de aankondiging van de Hair Rockband, zo mag Gerben hem zelf afsluiten door ‘zijn’ band voor te stellen aan het publiek. En met de microfoon ter hand mag hij uiteindelijk ook zichzelf afkondigen, pakt daarmee de regie en kan zijn emoties maar net de baas. “Mijn naam is Gerben Kruisselbrink, muzikaal leider, en dit was mijn laatste voorstelling bij het Winterswijks Muziek Theater. Dank u wel.”
Door: Leander Grooten van mediapartner Achterhoek Nieuws